Kerst & oud en nieuw

Taupo Bay

Vandaag eerst naar Coupers Beach gegaan om wat noodzakelijke spullen te halen, wat langer duurde dan verwacht, meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om weer lekker Fish and Chips te eten.
Hoewel, de Fish kon je net zien met een vergrootglas en ze hadden er 3 kilo Chips bij gedaan.
Daarna lekker op het strand gelegen met een biertje, en vervolgens erachter gekomen dat we geen boodschappen gedaan hadden dus konden we opnieuw terug naar Coupers Beach.
Maar het rijden in dit gebied is absoluut geen straf dus deden we dat zonder klagen.

De 2e dag in Taupo Bay helemaal niets uitgevoerd, lekker in de zon gelegen (dat moest ik alleen doen want Bas en Melissa zijn goed verbrand) , praatje gemaakt met de camping gasten, dat was eigenlijk maar een gezin want voor de rest stond er niemand op de camping.
’s Avonds lekker gehuild bij the Lion King en genoten van The Hobbit.

De dag erna was het tijd om weer verder te trekken naar het noorden, eindbestemming: Matai Beach.
Camping is heel simpel, je hebt er een Wc, koude douche en dat was het wel.
Locatie is weer prachtig, zitten op 100 meter van het strand.
Avondeten hebben we genuttigd bij een prachtige restaurant, een oud landhuis op een heuvel met een enorme tuin eromheen en een nog mooier uitzicht.
En het eten was ook nog eens lekker.
Aan het einde van de avond nog een strandwandeling gemaakt en genoten van een super heldere sterrenhemel.
Wat minder genoten van de muggen, stikt van die rotbeesten hier.

Matai Beach

De tent uitgezweet vandaag, als de zon er eenmaal opstaat is het echt geen doen.
Daarna erachter gekomen dat we geen ontbijt hadden, dus gingen we meteen naar een lokaal supermarktje en vragen naar een mooie wandelroute.
Toen we terug kwamen maar meteen die route gaan lopen, eerst 45 min. langs het strand, een beekje oversteken, en langs een levensgevaarlijk vogeltje dat z’n nestje aan het verdedigen was, al met al een uur erover gedaan en de wandelroute moest nog beginnen.
De Sjaak afhaak prijs gaat vandaag naar Bas en Melissa, die geen zin meer hadden om de route te gaan lopen en op het strand gingen liggen.
Rik daarentegen liet zich niet kennen en ging in z’n eentje op avontuur.
De route zelf was niet zo mooi, maar als je eenmaal bovenop de berg bent is het uitzicht prachtig mooi, het pad liep daar langs de zee en de kliffen.
Eigenlijk mocht je op het eind niet verder want dat was te gevaarlijk, maar dat heeft Rik natuurlijk wel gedaan, daar was niets bijzonders aan, bovendien moest je anders het hele eind weer terug lopen.
Nadat we het hele eind weer terug gelopen hadden gingen we boodschappen doen, dichtstbijzijnde echte supermarkt lag 3 kwartier rijden bij ons vandaan, dat is wel minder.
Daarna voor het eerst gekookt op een gasstelletje, bleek dat degene die we gekregen hadden bij de auto het gewoon deed.
We gingen spaghetti eten, na urenlange voorbereidingen zag het er meer uit als vermicelli met soep dan spaghetti, maar daar gaat het niet om.
’s Avonds mochten we weer genieten van een prachtige zonsondergang en van de keiharde muziek van onze buren.
Blijkbaar is dat normaal hier, keihard praten en muziek op zetten om 12 uur ’s nachts.

Het is weer tijd om bij Matai te vertrekken, tijd dus om de tent weer af te breken, daar beginnen we inmiddels aardig goed in te worden, in het op en afbreken van de tenten.
Eerst nog wat gegeten in dat prachtige landhuis en daarna op weg naar Cape Reinga, het noordelijkste punt van Nieuw Zeeland.
Moeilijk is het niet om dat te vinden want er gaat maar een weg naar het noorden.
De camping waar we nu staan heet Tapotupotu, de namen hier blijven me verbazen, een prachtige plek.
Een verborgen baai, omringd door bergen/heuvels, aan de zee.
Tent opgezet in recordtijd en daarna avond gegeten.
Aangezien het bijna kerst is komen er al Nieuw Zeelanders naar de camping om een plek te ’reserveren’, daarmee bedoel ik, je caravan neerzetten en daarna terugkomen met kerst.
Zo ging dat ook naast ons, we hadden net nieuwe buren maar die zijn maar vertrokken naar een andere plek op de camping omdat er prompt een caravan vlak naast hun tent werd gezet.
Na het eten een bergje beklommen en weer mogen genieten van een prachtige zonsondergang.

Tapotupotu

Na ontbeten te hebben zijn we de beek afgelopen naar de zee, lekker langzaam wakker worden.
Daarna besloten lekker te gaan zonnen, lekker plekje gevonden vlak bij de zee, toen we daar een paar minuten zaten kwamen Bas en ik op het idee om de tenten te verplaatsen naar deze plek.
Zo gezegd zo gedaan, dus Bas en ik de tent óp de auto gezet en zo van de ene kant naar de andere kant van de camping gereden.
Veel mooier plekje, en veel aardigere buren, echte Maori’s.
’s Middags lekker gezwommen, de golven zijn echt super hoog en de zee is echt ruig.
Ons avondeten bestond weer uit spaghetti en vis, die hadden we gekregen van onze nieuwe buren.
De buren zijn echt heel gastvrij, ze bieden constant van alles aan, van avocado’s tot vis tot bier.
Na het avondeten weer een andere berg beklommen, en aan het einde van de avond lekker een biertje gedaan bij de buren.
Daar hebben we goed lang gezeten onder het genot van wat pilsjes, wat eten en een hond.
Die hond hebben we trouwens niet opgegeten.

Vandaag zijn we naar Cape Reinga gegaan, het noordelijkste punt van Nieuw Zeeland.
Prachtige plek, hoog op de rotsen, uitzicht op de zee, en een mooie vuurtoren.
Ook kan je de Tasmaanse zee en de Pacific Ocean bij elkaar zien komen.
De Maori’s geloven dat je ziel naar een boom gaat die daar staat, en je lichaam gaat naar de drie eilanden die iets verder liggen, de koningseilanden.
Nadat we uitgekeken waren gingen we boodschappen doen, nu moesten we 1,5 uur rijden. 
Goede nieuws was dat er in de plaats waar we heen gingen en waarvan ik de naam niet meer weet (kan je me niet kwalijk nemen want de namen zijn verschrikkelijk), wel een Mac was.
Dus meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om een gezonde snack te nemen en wifi te tappen.
Daarna boodschappen gedaan bij Pack n Safe, een enorme supermark, als ik daar 6 jaar gewerkt zou hebben wist ik aan het eind van mn diensttijd waarschijnlijk nog niet eens waar de kassa’s waren.
Gelukkig waren daar medewerkers die er langer werkten dan 6 jaar.
Daarna het hele eind weer terug gereden, avond gegeten en de tent ingekropen.

De dag erna begon heel verdrietig, onze lieve buren gingen weer naar huis.
Na een hoop tranen, knuffels, foto’s, en wat nog meer was het opeens heel stil naast ons.
Maar we zijn welkom op hun boerderij een stuk zuidelijker, dus wie weet gaan we nog een keer logeren.
Daarna vis gegeten (afscheidscadeau) en daarna gingen we een wandelroute lopen, lag een klein stukje buiten de camping.
De route liep naar Cape Maria van Diemen.
Een vermoeiende, lange tocht, maar zeker de moeite waard.
De route begon in een enorm heuvelachtig weiland, vervolgens door het moeras om daarna via het bos naar het strand te gaan.
En vanaf het strand over grote zandduinen en bergen naar de Cape.
Eindpunt was een kleine vuurtoren op een berg, daar flink uitgerust en daarna mochten we gezellig weer helemaal terug lopen, geen straf hoor want de omgeving is zo schitterend mooi.
We zouden ’s avond de zonsondergang nog bekijken maar Bas en Melissa waren uitgeput dus ik ging in m’n eentje nog daarheen.
Geen slechte beslissing gebleken, want dat is zo verschrikkelijk mooi, de bergen en de zee en de ondergaande zon, je kan er voor eeuwig van blijven genieten.
Ware het niet dat het hard waaide, het zeer koud was, dus ging ik daarna maar terug naar de camping om met Bas lekker instant noedels te eten.
Dat hebben we snel gefikst, was binnen een uur en een kwartier klaar, terwijl op de verpakking stond ‘binnen 2 minuten klaar’. (sukkels)
Achteraf waren we zo moe dat we maar gingen pitten.

Lekker geslapen, moesten er weer vandoor vandaag naar de volgende camping.
En het was Kerst!
Nog nooit zo erg NIET het gevoel gehad dat het Kerst was, op het strand met een felle zon.
Dat mis je toch wel, de Kerst sfeer thuis.
Maar tijd om sentimenteel te doen was er niet want de tenten moesten weer afgebroken worden.
Op de weg naar Rarawa, (volgende camping) gingen we nog naar Spirits Bay want de meeste mensen zeiden dat het strand daar supermooi was.
Dat viel aardig tegen en na een paar minuten zijn we maar weer verder gegaan.
De camping was klein en simpel, strand lag op loopafstand van de tent, erg mooi wit strand.
Toen was het tijd voor ons Kerstdiner, na uren voorbereiden met bloed zweet en tranen aten Bas en Melissa heerlijke pasta met pesto en ik instant Noedels, genoten.
’s Avonds vroeg de tent ingegaan, lekker Ratatouille gekeken.

Rarawa

Vroeg opgestaan weer want we gingen naar de Mac, voor Wifi, ff het thuisfront op de hoogte houden van de avonturen die we beleven.
Daar hebben we dan ook een uurtje of drie gezeten in de kou, de man of vrouw die de airco beheert neemt z’n job heel serieus.
’s Middags met het genot van een biertje lekker op het strand gezeten.
En de was gedaan, moest toch een keer gebeuren.
Ons avondeten bestond uit kipworst, echt een lekkernij.
Daarna nog een rondje op het strand gelopen en de tent ingekropen.
Maar opeens schrokken Bas en ik midden in de nacht wakker van een geluid.
Eerst dachten we dat Melissa een van d’r nachtelijke vreetbuien had maar toen hoorden we ook de pannen omslaan.
Dus Bas en ik de tent opengegooid en naar buiten gestormd, maar toen we zagen wat daar zat stonden we verstijfd van bewondering en angst.
Het bleek een echte possum te zijn! (zoek maar op google)
Vervolgens pakte bas de campingstoel en met gevaar voor eigen leven verjoeg hij het beest.
Met de staart tussen de benen verdween de possum in de boom, bewust van z’n nederlaag.
Snel het eten dat hij probeerde te stelen in de auto gelegd en vervolgens gaan genieten van een welverdiend biertje.

De tent stonk zo erg dat ik er wel uit moest, dus snel de tent uit laten waaien in de ochtend.
Daarna ontbeten en toen was het weer t.a.t. (tent afbreek tijd)
Onze volgende bestemming was Raetea, dat lag niet al te ver weg, en na een korte pitstop bij de Mac (huh, wat moet die jongen daar nou weer?) kwamen we daar aan.
Dit is de meest primitieve camping tot nu toe, het is letterlijk een weiland met een WC, en een leuk beekje (dat wel).
Gelukkig is deze camping gratis.
Veel was er niet te doen ook, dus snel avond gegeten en bed in gedoken.

Raetea

We bleven hier maar een nacht dus het was na het ontbijt alweer tijd voor t.o.t. (tent opzet tijd).
Moesten een lange rit maken vandaag, onder andere met de ferry, en uiteindelijk kwamen we aan in Trounson Kauri Park.
Veel beter camping dan de vorige, namelijk met een keuken, warme douche, en een wandelroute door het bos.
Enige nadeel is het weer, het miezert hier de hele dag.
Daarom beschutting gezocht in de keuken, praatje gemaakt met wat Duisters die daar ook zaten, je komt zoveel Duisters tegen in Nieuw Zeeland, het is gewoon niet grappig meer.
Na het avondeten nog in m’n uppie de route door het bos gelopen, ook heel mooi, heel veel Kauri bomen staan er, dat zijn hele brede, grote bomen, echt heel mooi.
Daarna de tent ingegaan en film gekeken.



Trounson Kauri Park

Was als eerste mijn bed uit vandaag, dat is aardig zeldzaam want normaal is Bas er wel eerder uit.
Tijdens het ontbijt besloten dat we niets uit gaan voeren vandaag, onder andere omdat er in de buurt niets interessants te doen is en we geen zin hebben om veel benzine te verspillen.
Aangezien het weer nog steeds niet al te best was, de hele middag film gekeken.
’s Avonds was het tijd voor pasta, daarna een wandelroute en daarna bedtijd.

Vandaag begon zoals vele anderen begonnen: opstaan-ontbijt-niets doen-t.a.t.
Daarna op weg naar onze eerste camping die we bezocht hebben: Uretiti.
Tussendoor een stop gemaakt in Dargaville om wifi te tappen en te eten bij Mr. Pizza, driemaal raden wat we daar op hebben.
Eind van de middag kwamen we aan op Uretiti, klein verschil met de vorige keer, het staat propvol en we hebben niet gereserveerd.
Het geluk stond aan onze kant, want we kregen een privéspot, tent opgezet daar en het strand opgezocht.
We hebben vele stranden gezien maar dit blijft toch een van de mooiste, lang wit strand met een strakblauwe zee die ook nog eens een goeie temperatuur heeft.
Daar een biertje gekregen van onze nieuwe buur, Buddy heette die volgens mij (ben nooit goed geweest in namen), een oude Italiaan die geëmigreerd is naar NZ.
Bied ons ook erg veel aan, alleen op een opdringerige manier, maar wel een aardige man.
’s Avonds boodschappen gedaan in zijn auto, en avondmaal genuttigd met hem.
Ook nog eens film gekeken met die man op een soort Dia projector.

Geen vuurwerk afsteken vandaag helaas, is verboden hier aangezien het heel droog is.
Verder alleen maar in de zon gelegen op het strand (was aardig verbrand aan mijn benen, eigen schuld) en ’s avonds boodschappen gedaan.
Gingen lekker barbecueën, tijdens de barbecue hoorden we van een voorbijganger dat er een groot gay feest op de camping is.
Wordt elk jaar gevierd en elk jaar is het groter aan het worden, en aangezien er verder niets te doen is gingen we daar heen.
Erg leuk gedaan, leuke muziek en erg veel lichtjes, gelukkig liepen er niet alleen maar homo’s rond (no offence).
Helaas was het 1 uur al afgelopen, daarna was de afterparty op het strand, gingen al die jongens de nieuwjaar duik doen, mij niet gezien, veel te koud.
Daar nog een praatje gedaan met wat mensen en uurtje of 3 gaan slapen.

Uretiti

Was heel vroeg wakker want de zon brandde weer vol op de tent.
Dat was niet fijn want ik had een aardige kater en slaaptekort.
Toen we een paar minuten meer dood dan levend buiten zaten kwam Grant voorbij, hele aardige kerel die we leerden kennen op het feest.
Hij nodigde ons drieën uit om te komen ontbijten in zijn bus, super toffe oude bus waarin hij bivakkeerde.
Daar hebben we uiteindelijk drie uur gezeten, gegeten en gepraat.
Uiteindelijk was het t.a.t. en na afscheid genomen te hebben van Grant gingen we op weg naar de volgende campground.
Het was een zeer lange tocht vandaag maar uiteindelijk kwamen we weer aan in het goede oude vertrouwde Auckland, de camping waar we zitten ligt er iets onder.
Prachtige plek, tussen de heuvels bij een oud verlaten boerderijtje.
Ook is er een weilandje met varkentjes, biggen, kippen en kalkoenen.
Snel avond gegeten en gaan slapen want we hadden de slaap hard nodig.