Part 5, Mordor

Matamata

De planning was dat ik zou vertrekken vandaag, alleen het regende.
Had niet bepaald zin om de tent af te breken in de regen, plus je moest voor tien uur uit checken dus heb ik mijn verblijf hier met een dag verlengd.
Geslapen tot een uurtje of 12, daarna ontbeten en het zwembad in gesprongen.
Het zwembad is echt zalig, je hebt 3 poelen, het zwembad zelf en nog 2 kleinere.
De 2 kleinere zijn super warm, en het zwembad is iets kouder maar alsnog een perfecte temperatuur.
Rest van de dag series gekeken, boodschappen gedaan en fish & chips gegeten.

De dag erna moest ik toch echt weg, vroeg opgestaan, het was droog gelukkig, en de tent afgebroken.
Daarna op weg gegaan naar Tauranga, vlak bij die stad ligt McLaren Falls park.
Dat was mn volgende camping, een mooi park met een riviertje ernaast, veel bos, en veel schapen.
Snel mn tent opgezet en daarna een wandelroute gelopen in het park, stelde niet veel voor.
Toen ik daar naar 20 seconden klaar mee was ben ik de auto weer ingestapt en naar Tauranga gereden om boodschappen te doen en te kijken wat er te doen was.
Enige nadeel is dat er een tolweg loopt naar Tauranga, die moet je online betalen, is niet veel gelukkig, maar ik rijd er best vaak langs.
’s Avonds nog naar de zonsondergang wezen kijken, erg mooi, al kon je het niet helemaal zien omdat er perse een berg voor moest staan.

McLaren Falls park

Lekker geslapen en was vroeg wakker dacht ik, bleek echter al half 1 te zijn.
Dus mn bedje maar uitgestapt, bleek dat het veldje waar ik op stond alweer goed gevuld was met tenten en campers.
En schreeuwende/huilende kinderen, yes.
Snel ontbeten en weer naar Tauranga gegaan, want bij de haven heb je een berg staan, waar veel activiteiten te doen zijn, Mt. Manganui.
Na 3 uur gezocht voor een parkeerplaats ben ik die wezen beklimmen, prachtig uitzicht over de zee en over de boulevard van Tauranga.
Het was zaterdag en om de ‘zaterdag patatdag’ in ere te houden ben ik wezen dineren bij de Mac.
Daarna weer naar de camping vertrokken.

De dag erna had ik niet veel plannen.
Enige dat ik moest doen was een volgende camping vinden, waarvoor ik wifi nodig had.
Dus ben weer naar de Mac gegaan om wifi te tappen.
Daar heb ik de hele middag gezeten voor jullie, lieve lezers, om mn vorige verhaal af te maken en een camping te zoeken.
Daarna naar de Pak n Save gegaan (die supergrote supermarkt), en weer naar de camping gegaan.
Hele veldje was weer zo goed als leeg gelukkig.

Werd de dag erna nu echt vroeg wakker, want het waaide erg hard.
Er zijn veel dingen in het leven die niet leuk zijn, maar je tent afbreken terwijl het waait gun je zelfs je ergste vijand niet.
Met bloed, zweet, en veel tranen is het me uiteindelijk gelukt en ben ik op weg gegaan naar Whangamata, een plaatsje bij de zee.
Na 2 uur rijden kwam ik daar aan en ben ik maar meteen ff lekker op het strand gaan relaxen, terwijl jullie thuis van de kou kunnen genieten lijden, ga ik helemaal kapot op het strand van de warmte.
Het leven is niet eerlijk.
De camping lag daar tien minuten vandaan, op een gravel road van een paar kilometer gereden en uiteindelijk in het bos de camping gevonden.
Leuke camping, was niet zo druk, stond op een veldje met één ander stel, de rest van de campingbewoners stonden meer het bos in.
Én er zijn warme douches, yes!
Tent opgezet (weer met de wind, verschrikkelijk), en daarna een route naar een waterval gelopen.
Was makkelijk te doen, je was er zo, waterval was mooi en lekker koel, en er stroomde een beek naast de track.
Ik ben een groot fan van beekjes.
Bij de waterval kon je nog verder lopen volgens de borden, heb ik maar gedaan, doen we even dacht ik.
Niet dus, verschrikkelijke route, door de modder, door het dichte woud, en er kwam maar geen einde aan.
Elke meter dacht ik; ‘zal ik terug gaan?, maar misschien zijn we er bijna en dat is zonde’, dus ik ben maar door gaan zwoegen en zwoegen door de modder.
Uiteindelijk toch maar terug gegaan, onder de (jawel) modder kwam ik uiteindelijk weer terug. (na 3 uur)
Maar meteen van de douches gebruik gemaakt en daarna lekker soep gegeten met stokbrood.

Wentworth campground

Werd al snel weer de tent uitgebrand door de zon, had geen plannen eigenlijk maar aangezien het strand heel vlakbij ligt ben ik daar maar heen gereden.
Pracht van een strand trouwens, strakblauwe lucht en zee erbij, heerlijk.
Wat wil je nog meer?
Een lekker pilsje.
Kost helaas goud geld hier dus ik probeer het alcohol gebruik zo veel mogelijk te vermijden, is erg moeilijk.
’s Middags wat gegeten in een gezellig cafeetje en daarna wat rondgezworven door het dorp.
Samen met 2 eenden avond gegeten, die beesten weten je altijd te vinden als je begint met eten.
Na het eten weer hardgelopen, en een heuvel beklommen voor het uitzicht, was erg zwaar en mooi.

Werd wakker door geschreeuw op de camping, ik keek op mn horloge, half drie ’s nachts.
Ik goed luisteren, bleek een vrouw te zijn die aan het schreeuwen was tegen haar ex vriend, althans daar leek het op dacht ik.
Die man of jongen was opeens op komen dagen op de camping (is heel normaal om half drie in de nacht), en zij was aan het schreeuwen dat ie weg moest gaan en van haar af moest blijven.
Was erg vermakelijk, duurde ongeveer een kwartier, daarna kon ik weer verder slapen.
Erg vreemd allemaal maar ja.
In de morgen mijn tent afgebroken en naar een cafeetje gegaan waar ze wifi hadden zodat ik de volgende camping op kon zoeken.
Onder het genot van een heerlijke caramel slice.
Was een uur rijden, vervolgens kwam je bij een visitor centre waar je in kon checken.
Daar heb ik meteen 2 kaarten die gratis waren gepakt waar alle doc campings op staan, super handig.
Ik kan me niet herinneren of ik heb uitgelegd wat doc campsites zijn, maar heb geen zin om dat terug te gaan zoeken dus doe ik het alsnog.
Doc (department of conservation) campsites zijn campings door de regering gecreëerd, stellen meestal niet veel voor, daarom zijn ze vaak erg goedkoop.
Je hebt er sites tussen die gratis zijn, en daarna varieert het van 6 dollar tot 15 per nacht, ligt aan de facility ’s van de camping.
Leuke van deze campings is, is dat ze vaak in een natuurgebied liggen en dat er wandelroutes bij liggen, vandaar dat ik bijna alleen maar de doc campsites bezoek.
Blijkt een heel groot park te zijn met verschillende campings ( lees: grasvelden met wc) waaruit je een keuze kan maken.
Na 10 minuten rijden op een gravel road zag ik een leuk terrein, daar heb ik mn tent weer opgezet (ben daar nu echt master in trouwens) en weer naar het visitor centre gegaan om te kijken welke route ik ga lopen morgen, zijn er erg veel namelijk.
Daarna na Thames gereden, ligt een half uurtje van het park vandaan, boodschappen gedaan en wifi getapt en daarna weer terug gereden naar Whangaiterenga, naam van de camping waar ik sta.
Rest van de avond in de auto gezeten want het regende pijpenstelen, beetje zweedse puzzels gedaan en foto’s terug gekeken.

Werd de dag erna wakker geschreeuwd.
Bleek dat er een soort schoolreisje was, en de kinderen waren aan het volleyballen met een waterballon, was erg leuk, kon ik aan het gegil opmaken.
Never mind, was toch tijd om op te staan.
Eerst lekker ontbeten en daarna de was gedaan, begon aardig te stinken namelijk.
Daarna nog de afwas gedaan van gisteren, en de auto ingegaan om naar de laatste camping te rijden van het park, waar de tocht begon.
En gaan lopen, was een toffe route door de bergen, een uitgehakt pad voor de paarden vroeger, maar toch erg smal.
Na 1,5 uur klimmen kwam ik bij een bord, daarvandaan was het 2 uur lopen nog naar een blokhut.
Ik had de tijd dus lekker door gelopen, prachtige omgeving, door de bergen.
Uiteindelijk kwam je uit bij de blokhut, was een erg mooie hut, heel schoon en modern, met keuken, 2 slaapzalen, douches enzovoort.
Daar uitgerust, toen ik op het punt stond om weer te gaan zag ik een kleine map waarop stond dat er nog een pad liep naar een lookout, was 50 minuten klimmen, had dat pad over het hoofd gezien.
Bij het woord ‘lookout’ was ik om.
Was een pad dat steeds steiler omhoog ging met heel veel traptreden, en ik was al aardig kapot.
Maar al de moeite was het waard want je kwam op de top van een berg uit met een magnifiek uitzicht over de omgeving.
Daar een half uur genoten van het uitzicht, en op adem gekomen.
Daarna maar aan de tocht terug begonnen, heb er de heenweg 3 uur over gedaan, de terugweg de helft.
Heb meteen de treden (zo goed als dat ging) geteld, waren er 1795, dus in totaal 3590 treden gehad.
Zal de opzichter berichten om eens aan roltrappen te denken.
De auto weer ingestapt, boodschappen gedaan, gegeten, verhaal geschreven, biertje gedronken (de verleiding was te groot), Marco Polo gekeken, was een mooie avond.

De dag erna lekker mn slaapzak gewassen, hele klus om dat ding op te hangen als die nat is, weegt namelijk 120 kilo.
Gelukkig heb ik een sterke waslijn.
Daarna naar het visitor centre gereden om een nacht extra te boeken en het merendeel van de middag lekker in de zon gelegen.
Eind van de middag nog een kleine wandelroute gelopen en daarna naar Thames gereden voor de wifi en de boodschappen.

De dag erna de boel opgeruimd en vertrokken naar Waikawau beach.
Was ongeveer 2 uur rijden, voornamelijk langs de kust, prachtige dag om langs de kust te rijden, de zon scheen, strakblauwe lucht en zee, heerlijk.
Na een lange reis en een nog langere gravel road kwam ik er eindelijk, enorme camping, veel ruimte, en bij de zee.
Daar mn tent weer opgezet en wezen vragen waar de dichtstbijzijnde supermarkt was, dat was in Collvile, 20 minuten weer terug over de gravel road.
Colville is een dorpje met 10 huizen en een klein winkeltje dat zich voordoet als een supermarkt.
Enorm duur, erg slim want ze zijn de enige in de omgeving.
’s Avonds gegeten, afgewassen en kruiswoordpuzzels gedaan, begin dat wel leuk te vinden.

Waikawau beach

Heb mn tent blijkbaar precies goed gezet, want ’s ochtends staat die in de schaduw, zodat je er niet uitbrand.
Na mn ontbijt naar het strand gelopen, heel mooi strand in een baai met veel bomen bij de rotsen zodat je lekker in de schaduw kan liggen.
Daar heb ik een poos gelegen, en daarna naar Coromandel gereden, een uur van de camping vandaan.
Ik zat daar net 2 minuten toen er een redelijk dikke jongen/man naar me toe kwam, vroeg waar ik vandaan kwam.
Nadat ik geantwoord had dat ik uit Nederland kwam, vroeg hij of ik interesse had om wiet van hem te kopen.
Uiteraard netjes afgewezen.
Daarna wat wezen eten en boodschappen gedaan, toen ik weer aangesproken werd door dezelfde man, weer vroeg hij of ik wiet wilde kopen, ze zijn erg volhoudend.
Tegen hem gezegd dat hij me al aangesproken had, hij was blijkbaar erg vergeetachtig en weer naar de camping gegaan.
Daar nog een route langs de kust gelopen en over de heuvels, prachtig uitzicht.

De dag erna was het weer tijd om te vertrekken
Vanaf de camping naar Coromandel gereden en vanaf daar naar Cathedral Cove.
Dat was een rit van 1,5 uur.
Daar heb je een schitterende tocht langs de stranden die uiteindelijk eindigt bij Cathedral Cove, dat is een enorme uitgesleten rots waar je doorheen kan lopen wat je bij een ander strandje brengt waar nog een uitgesleten rots staat.
Ook is Narnia deel 2 daar gedeeltelijk opgenomen, voor de Narnia fans onder ons.
Daar lekker op het strand gelegen en daarna weer teruggelopen, was een tocht van 1,5 uur ongeveer.
Was inmiddels half vier en ik moest nog naar de volgende camping, Dickey Flat.
Dat was 2 uur rijden door het prachtige heuvelachtige landschap.
Ik heb om de 5 minuten de neiging om te stoppen en te genieten van het land en foto’s te maken, alleen dan ben ik 3x zo lang bezig met reizen.
Wat me deze rit weer opviel is dat er enorm veel dode beesten op de weg liggen hier, possum’s , eekhoorntjes, egels, vogels, enzovoort.
Alsof het lot met me speelde reed ik later een zwem vogels aan die veel te lang op de weg bleven zitten terwijl ze me al lang zagen.
Sukkels.
Ik kon er wel om lachen.
Daarna bij Dickey Flat campsite aangekomen, waar die naam vandaan komt? Geen idee.
Rustige camping in het bos, naast een beek.
Lekker wat gezwommen en gegeten en daarna gaan slapen.

Dickey Flat

Na mijn ontbijt meteen de tent weer afgebroken en weer gaan rijden.
Stopte in Paeroa, stad vlakbij de camping, voor wifi.
Blijkt dat Paeroa de plaats is waar L&P is uitgevonden, staat voor Lemon & Paeroa.
Wat een toeval, niet te geloven, wat een dag.
Na een uurtje in de mac gezeten te hebben ging ik weer verder, naar Kakaho campground.
Was een goed lange rit van bijna 3 uur.
Even gestopt in Tokoroa voor een lekkere caramel slice.
Uurtje of 4 was ik op de camping.
Het betalen op de doc campsites gaat via een formuliertje dat je kan pakken aan het begin van de camping, daar moet je geld in doen en je gegevens invullen, en dat zakje moet ik een soort kluis gestopt worden.
Betalen is vooral eerlijkheid want niet op elke camping wordt gecontroleerd of je daadwerkelijk wel betaald.
Na het avondeten ging ik een wandelroute lopen, was benieuwd, want op de kaart staat bij deze camping: ‘ a walk through the thick forrest to a stunning vieuwpoint. Oke.
Stond op het bord dat het een uur lopen was, na 10 minuten kwam ik bij een soort van uitzicht, kon alleen niet veel zien want er stonden best wat bomen in de weg.
Zou vast het viewpoint niet zijn dacht ik.
5 minuten later kwam ik bij het einde van de tocht, dat was dus de toch met het ‘’stunning’’ viewpoint van een uur die ik had voltooid in 20 minuten, terwijl ik mijn tijd had genomen.
Daarna maar naar een andere heuvel gelopen waar je écht een mooi uitzicht had.
Er lopen hier trouwens honderden konijnen rond, rennen eigenlijk, leuk om te zien.
Daarna een praatje met mn buren gemaakt, een man en 6 jongens die aan het kamperen zijn, verhaal geschreven daarna en film gaan kijken.
Moet nodig weer boodschappen doen, mijn inventaris bestaat uit: zout, peper, ketchup, water, cola, restant spaghetti en een klein beetje saus, en nutella.

Kakahoa

Werd wakker met het besef dat ik geen ontbijt had, dus snel de tent afgebroken en naar Piopio gaan rijden, daar had ik een tour bij een Hobbit film locatie, veel zin in.
Afscheid van de buren genomen en vertrokken, de tour was 1 uur, alleen was 11 uur al in Piopio, geweldige naam voor een dorp.
Daar heb ik wat gegeten en omdat er verder geen moer te doen was heb ik verder maar film gekeken in de auto.
Was nog 15 minuten rijden naar de plek waar het begon, het was bij een boerderij, waar in 2010 hobbit scouts kwamen kijken voor een locatie, en uiteindelijk zijn ze daar wezen filmen.
Hoe vet is dat, als ze op je land komen filmen voor the Hobbit.
Van de drie films is op deze plek het langst gefilmd.
Was een hele leuk tour, met gids Suzie, een hele vriendelijke enthousiaste vrouw, én ik heb de replica’s van Glamdring en Orcrist vastgehouden. (zwaarden)
Na een uurtje of 2,5 was de tour afgelopen en ben ik gaan rijden naar Taumarunui, daar boodschappen gedaan en naar de camping gegaan.
De camping lag daar een half uur rijden vandaan, Ohinepane.
Gratis camping, naast een rivier.
Lekker hamburgers gebakken en daarna film gekeken in de auto, begon te regenen helaas.

Ohinepane

Werd wakker en tot mijn grote schrik regende het nog steeds, aan de lucht te zien zou het niet veel beter worden, en toen de zonnendans ook niet werkte hield ik het voor gezien en ben ik naar Taumarunui gereden, daar in de mac gekeken voor werk.
Heb op verschillende jobs gereageerd maar krijg maar geen antwoord terug.
We zien wel of het nog wat wordt met werk vinden.
Verder een kijkje genomen in Taumarunui, en eind van de middag weer naar de camping gegaan.
Het regende niet meer, maar warm was het ook niet, toch lekker even in de rivier gesprongen.
Heerlijk verfrissend.
Na het avondeten, lekker serie kijken, en kruiswoordpuzzels gedaan.
Ben heel blij met Netflix, want net voordat ik wegging kwamen ze met een nieuwe optie.
Namelijk dat je bepaalde films en series kan downloaden als je wifi hebt en daarna kan kijken ook als je het niet hebt.
De dag erna zag ik tot mijn grote blijdschap dat de zon scheen, dus ik kon mn tent op laten drogen en daarna afbreken.
Ben daarna gaan rijden naar Tongario National park, daar was mordor namelijk gefilmd in Lord of the Rings.
Na 15 minuten rijden zag ik opeens een besneeuwde bergtop.
Toen ik nog dichterbij kwam bleek inderdaad dat er een enorme berg stond in de verte, uit het niets werkelijk, prachtig gezicht.
Daar lag ook het National park en toen ik nóg dichterbij kwam, bleek er ook een vulkaan naast te liggen, een slapende.
En niet zomaar een vulkaan, deze vulkaan is beter bekend als Mount Doom, ook uit Lord of the Rings, kwam ik later achter.
Bij het Visitor centre een bus geboekt zodat ik morgen de Tongario Alpine Crossing kan lopen, schijnt een van de mooiste day walks te zijn van de wereld.
Is een tocht van 6,5 uur, ben heel benieuwd.
De camping ligt 10 minuten van het centre af dus daar snel heen gereden en mn tent opgezet.
Er is bijna altijd wel plek, helemaal al je in de middag al komt, de meeste reizigers komen eind van de middag of in de avond namelijk.
Ook kennis gemaakt met de buren, blijken Nederlanders te zijn, notabene uit Ederveen, wat is de wereld toch klein.
En mn andere buren een stelletje dat ik al ontmoet had bij Dickey Flat camping, ongelooflijk.
Vroeg mn bed ingekropen want de bus vertrekt 8 uur al.

Mangahuia

Slecht geslapen want het was ijskoud vannacht.
Zat trillend in de auto, met de airco zo heet mogelijk (niet gedacht dat nog te doen in de zomer), op naar het visitor center vanwaar de bus vertrekt.
Kwam er alleen halverwege achter dat mn ticket voor de bus nog in de tent lag, meteen omgekeerd en zo snel mogelijk de ticket wezen halen.
Is gelukkig maar een paar minuten rijden.
Daarna werden gebracht naar een parkeerplaats vlakbij Mount Ngauruhoe (Mount Doom) en vanaf daar was het 6,5 uur lopen naar het eindpunt, aan de andere kant van de bergen.
Schitterende omgeving, ondanks dat er bijna niets leeft en het bijna alleen maar rotsen en opgedroogde lava is.
Na 1,5 uur lopen begon de eerste zware klim die bracht je bij de bergpas van Mt Doom.
Daar bleek dat je ook nog eens de vulkaan kon beklimmen!
Na wat rekenen (de laatste bus vertrekt half 6, zou precies op tijd zijn als de tijd op de borden daadwerkelijk klopt) ben ik die ook maar gaan doen natuurlijk.
Dus begon ik aan de klim die Frodo en Sam lang geleden ook gedaan hadden, alleen ging ik helemaal naar de top.
Was heel erg zwaar, erg steil, en ook nog eens bestaande uit miljoenen kiezels waardoor je heel snel naar beneden zakt.
En je moest uitkijken voor vallende stenen die veroorzaakt konden worden door klimmers boven je.
Gelukkig was er een gedeelte met allemaal rosten waar je iets makkelijker omhoog kon.
Na ongeveer 1,5 uur zwoegen kwam ik zonder kleerscheuren op de top, nog nooit van mn leven zo’n magnifiek uitzicht gezien.
Het was een heldere dag, dus je kon alles om je heen zien, kilometers ver kon je kijken.
Echt niet te bevatten hoe mooi het is daar.
Na een korte pauze moest ik helaas ook weer naar beneden, dat ging gelukkig vele malen makkelijker dan omhoog klimmen.
Binnen 20 minuten was ik weer beneden, dat kwam omdat je naar beneden kon glijden dankzij de kiezels, super lachen.
Daarna verder gaan lopen door Mordor, schitterend, ik kan me goed voorstellen dat ze deze omgeving in de film wilden hebben.
Nog langs een rode krater gelopen, 2 meertjes die daar lagen, een groot meer en daarna langzamerhand naar beneden.
Dat duurde me lang zeg.
2 uur lang alleen maar naar beneden lopen, via een kronkelpad, dat voel je aan je knieën.
Helemaal gesloopt kwam ik kwart voor 4 aan bij de parkeerplaats, precies op tijd voor de bus van 4 uur.
Die bracht met weer terug naar de parkeerplaats en daarna met de auto weer naar de camping gegaan.
Daar was ik precies op tijd om afscheid te nemen van mn buren die weer verder gingen.
En nog even een praatje gemaakt met een Amerikaan die me blijkbaar al 2 keer heeft gezien, eerst bij de tocht bij Waikawau beach en daarna bij Cathedral cove.
Rest van de avond mijn stoel niet meer uitgekomen, behalve om mn tent in te duiken.
Het was me het dagje wel.

De nacht erna stukken beter (en langer) geslapen.
Werd uitgerust wakker, tijd om weer te gaan rijden naar de volgende camping.
Die ligt bij Ohakune, was 3 kwartier rijden, daar lekker wat gegeten en bij het visitor centre kwam ik erachter dat hier nog een Lotr film locatie was.
Dus daarheen gereden, was een beekje waar Gollum vis aan het vangen was. (voor de kenners)
Daarna iets terug gereden naar de camping, Mangawhero, waar ik blijkbaar de enige was.
Lekker de tent opgezet en in de zon gezeten.
Daarna boodschappen gedaan, gegeten, rondje gelopen en film gekeken.

Mangawhero camping

De dag erna weer vertrokken, lange dag rijden naar Lake Okareka.
Tussendoor bij Lake Taupo gestopt om wat te relaxen, prachtig helder meer.
Was weer een schitterende dag.
Dat bleek toen ik bij de campsite aankwam, stond vol met Nieuw Zeelanders die van het weer gebruik maakten en lekker naar het water gingen.
Gelukkig wel plek om mijn tent neer te zetten.
Daarna meteen weer weggegaan want het was me veel te druk daar.
Ben naar de Mac gegaan en de Countdown en rond kwart voor negen in de avond naar de Redwood forrest walk.
Was er op facebook 2x in getagd en aangezien ik er toch vlakbij zat kon het geen kwaad om even te gaan kijken.
Zijn plateaus verbonden met hangbruggen hoog in de bomen, en ’s avonds worden er allemaal lampen en lichtjes aangestoken, was echt heel magisch.

Lake Okareka

Werd al vroeg wakker gemaakt door iemand van de Doc campsite die dacht dat ik niet betaald had, had ik wel.
Ze had niet goed gekeken, no problemo, meteen de tent afgebroken en weer naar de mac gegaan voor wifi.
Zit hier nog vaker in de Mac dan ik al deed in Nederland.
Alleen voor de wifi hoor. 
Daarna vertrokken naar Lake Waikaremoana.
Tussendoor gereden, alleen maar gravel road, omhoog en omlaag, kronkelwegen, enzovoort.
Leek eeuwen te duren.
Uiteindelijk bij de camping aangekomen gelukkig, waar ze (yes) warme douches hebben!
Lekker wezen douchen, tent opgezet en avond gegeten.

Lake Waikaremoana

Vandaag is echt zo’n dag waarvan ik me afvraag: waarom moest ik ook alweer door Nieuw Zeeland reizen in een tent?
Het regende de hele dag, heel hard, zonder ophouden.
Zo laat mogelijk de tent uitgegaan, camping verlengd met een dag, want ik ga mooi niet met dit weer de tent afbreken.
Aangezien je met dit weer niks anders kan doen dan in de auto zitten, ben ik film wezen kijken en daarna gaan rijden naar de enige grote stad in de buurt; Wairoa.
Daar in de bieb gezeten voor de wifi, en wat rondgezworven.
Eind van de middag weer naar de camping gereden, regende nog steeds trouwens, wezen douchen, eten, en gaan slapen.

De dag erna was helaas niet veel anders, weer regen regen regen.
Gelukkig was het ’ s middags droog, dus lekker even wezen wandelen.

En toen, gelukkig, was het de dag erna DROOG.
Meteen alle natte spullen laten drogen en daarna de tent afgebroken en vertrokken.
In Wairoa nog even gezeten en daarna naar Lake Titura gegaan.
Was een verkeerd gereden want mn tomtom app loopt steeds vaker vast, maar na de weg gevraagd te hebben kwam het goed.
Camping ligt naast een klein meertje, kan je niet in zwemmen helaas want er zitten bepaalde bacteriën in die je niet mogen.
Hele mooie omgeving, tussen de heuvels, veel schapen en koeien lopen rond, en de camping is gratis.
Morgen een tocht lopen van een paar uur.

Lake Titura

Niet lekker geslapen, want het was weer erg fris, en mijn luchtbed is lek, dus wordt om de drie uur wakker om dat ding op te pompen.
Na mn ontbijt aan de Table mountain track begonnen.
Erg mooie route door en over de heuvels, enige nadeel is dat je heel goed moet opletten waar je je voeten neerzet want de koeien en schapen hebben geen vierkante centimeter onbenut gelaten om op te schijten.
Na een tocht van drie uur was ik weer terug op de camping, heb ik wat sudoku’s gemaakt, wat series gekeken, en van de buren mogen genieten die lekker aan het zingen en dansen waren.
Was vreemd en leuk tegelijkertijd.

Vannacht wél goed geslapen, had geen ontbijt want heb bijna geen eten meer en het enige winkeltje in de buurt is erg duur.
Maar moest toch iets eten dus heb daar wat gekocht en daarna naar een waterval gereden.
Half uurtje lopen naar de waterval, hele hoge waterval, en het waaide dus het was erg vochtig daar.
Maar dat was heerlijk want het is erg warm vandaag.
Terug op de camping de was gedaan, droogde erg snel want het waaide ook goed hard.
Ook kwam er net een Nederlander aan, Joep uit Rotterdam, hele aardig vent die voor een maand aan het fietsen in door NZ.
Gelijk kennis gemaakt met een ouder stel uit Australië, die een (koud, yes!!!) biertje met ons deelden.
Rest van de avond met Joep gepraat en weer puzzels gemaakt.

Het was me het dagje wel vandaag.
Werd kwart voor negen wakker door de wind, waaide heel hard namelijk.
Zo snel mogelijk de tent afgebroken, daarna afscheid van de mensen genomen en naar Napier gereden.
Daar wil ik laten kijken naar de auto, want er is weer een lichtje gaan branden op het dashboard.
Bij de mac in Napier een garage gezocht, daarheen gereden, bleek dat die man te druk was, had wel een ander adres voor me waar ik heen kon.
In Hastings, weer een half uur rijden, daar naar dat adres gegaan, een Peugeot dealer.
Die had 1,5 uur nodig om te kijken wat er fout was, dus ik anderhalf uur door de stad rondzwerven, na de 1,5 uur had hij het probleem gefikst.
Hij uitleggen wat er fout was, snapte er geen hol van dus lachen en ja knikken, alleen blijkt ook dat de uitlaat kapot is.
Dus hij me weer doorgestuurd naar een andere garage waar ze de uitlaat kunnen fiksen.
Dat konden ze gelukkig, duurde alleen weer een uur, dus ik weer een uur in de mac gezeten, en daarna was ook mijn uitlaat gemaakt.
Het was inmiddels al half 6 en ik moest nog boodschappen doen en daarna naar de camping rijden, 2 uur hier vandaan.
Snel boodschappen gedaan en gaan rijden, alleen na 10 minuten begon dat lampje weer te branden op het dashboard.
Never mind, mijn auto leidt zijn eigen leven.
Na 2 uur rijden kwam ik aan in Dannevirk, en vanaf daar was het 15 minuten naar de camping.
Die is gelukkig weer gratis, stelt helemaal niets voor ook, grasveldje met zowaar een wc in een hoekje.
Verhaal gaan schrijven en met spanning aan het wachten op mogen, dan is het Valentijn.
Ben heel benieuwd of ik een kaart krijg of een roos ofzo.
We zullen het zien.

Kumeti camp ground

Ondanks dat het superhard waaide vannacht, toch lekker kunnen slapen.
Eest lekker ontbeten en een serie gekeken en daarna even gaan wandelen.
Was een route naast een beek en uiteindelijk zou die overgaan in een normaal pad en daarna omhoog de berg op.
Alleen kwam er maar geen einde aan de beek, en er stond nergens wat aangegeven, en mijn voeten waren zeiknat en het begon te regenen en te waaien en ik had geen zin meer.
Dus ging ik rechtsomkeert.
Rest van de middag opgedroogd in de auto en lekker the Hobbit gekeken en soep gegeten.
’s Avonds nog naar de Mac gereden, en mogen genieten van een prachtige lucht.
Ohja, geen kaart of roos gekregen helaas, heb blijkbaar geen stiekem lover rondlopen hier.

Dat is voorlopig wel weer genoeg avontuur, volgende verhaal zien jullie wel weer verschijnen, foto's komen op facebook